بررسی رابطه ادراک دانش آموزان از سبک های فرزند پروری والدین با خودتنظیمی تحصیلی و جهت گیری مذهبی آنان در مدارس متوسطه ناحیه 2 شهر کرمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ادراک دانش آموزان از سبک های فرزندپروری والدین با خودتنظیمی و جهت گیری مذهبی آنان انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه ناحیه 2 شهر کرمان در سال تحصیلی 90-89 می باشد. نمونه پژوهش شامل 385 نفر از دانش آموزان دختر و پسر است که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های ادراک سبک فرزندپروری والدین گرولنیک و جهت گیری مذهبی آذربایجانی و خودتنظیمی ولرند و همکاران جمع آوری شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. نتایج پژوهش برای فرضیات که با روش معادلات ساختاری انجام شد، نشان داد که بین ادراک از سبک فرزند پروری والدین و جهت گیری مذهبی وخودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین بین جهت گیری مذهبی و خودتنظیمی نیز ارتباط معناداری وجود دارد و جهت گیری مذهبی می تواند خودتنظیمی را به صورت معکوس پیش بینی کند. نتایج پژوهش برای پاسخدهی به سوالات نشان داد که بین خودتنظیمی در دختران و پسران تفاوت معنادار است. همچنین در جهت گیری مذهبی بین دختران و پسران تفاوت معناداری مشاهده شد. دختران از پسران هم خودتنظیم ترند و هم در متغیر اخلاق عملکرد بهتری نسبت به پسران دارند.